Czy introwertyk ma szansę na karierę w organizacji? Kultury organizacyjne znakomitej większości firm które znam nagradzają cechy charakteryzujące ekstrawertyków. Ceni się działanie, szybkość, współzawodnictwo i energię. Do introwertyków odnosi się raczej niechętnie. Najczęściej wywiera się na nich różnego rodzaju naciski, aby się „dostosowali” i postępowali jak reszta świata (a więc jakieś 75% populacji).
Tak więc żyjemy w świecie urządzonym dla ekstrawertyków! Więc nic dziwnego, że introwertycy czują czasem, że są „nie z tej bajki”. Nie lubią hałaśliwych i gwarnych spotkań, potrzebują czasu na refleksję i pobycie w samotności, długo myślą zanim coś powiedzą. Czasem nie odzywają się wcale, podczas gdy koledzy ekstrawertycy przerzucają się argumentami i błyskotliwymi ripostami. Nie oznacza to ani niechęci do ludzi ani nieśmiałości. Introwertycy po prostu czerpią energię z wewnętrznego świata uczuć, idei i wrażeń. Łatwo dochodzi u nich do przytłoczenia nadmiarem bodźców, dlatego też muszą ograniczać kontakty towarzyskie, aby się nie wyczerpać. Ekstrawertycy tymczasem czują się doskonale zalewani różnymi bodźcami. Zasila ich energia ze świata zewnętrznego – z podejmowanych przedsięwzięć, kontaktów z ludźmi itp.
Niestety brak wiedzy na ten temat powoduje, że osoby introwertyczne krytykują się za cechy wypływające z ich temperamentu. Bywa, że czują się odrzucone i nie zauważane i próbują się zmienić, poszukując „właściwego” sposobu działania. Tymczasem introwertyzm to typ temperamentu, którego nie da się łatwo zmienić, a już na pewno nie da się go zmienić zmienić o 180′. Czy pamiętamy o tym będąc menedżerem lub pracownikiem HR, kiedy oceniamy kompetencje, układamy plany rozwoju lub przekazujemy informacje zwrotne? Czy włączamy introwertyków w dyskusję grupową pytając, co myślą i czują? Jeśli to robimy, zwykle słyszymy coś, co znacznie wzbogaca omawiany temat.
Polecam ciekawą książkę p.t. „Introwertyzm to zaleta” Marti Olsen Laney, która pomaga uświadomić sobie, że introwersja i ekstrawersja są jednakowo wartościowe, a introwertycy wnoszą do organizacji ważne cechy jakimi są: zdolność do głębokiej koncentracji, zrozumienie, jak dana zmiana wpływa na wszystkich, których dotyczy, umiejętność obserwacji, skłonność do myślenia wykraczającego poza utarte schematy, siła pozwalająca podejmować niepopularne decyzje i potencjał, żeby zwolnić odrobinę tempo, z jakim świat pędzi naprzód. Szczególnie polecam ją wszystkim introwertykom, bo to prawdziwa ulga dowiedzieć się, że „wszystko z nami w porządku” i że można zrezygnować ze starań, aby stać się kimś, kim się nie jest. Ekstrawertycy też jednak znajdą tam coś dla siebie, szczególnie jeśli żyją lub pracują z introwertykami.